trein

ik ben wat men noemt een forens
elke dag sta ik voor dag en dauw op het perron op mijn treintje te wachten
meestal is dat zo'n aftandse ouwe bak
waar ik dan een uiltje in knap.. tot aan overvecht
daar word ik altijd weer wakker.. mooi op tijd voor centraal
en fijn een uurtje slaap extra gehad
maar vanmorgen kwam er een mooie nieuwe trein
luxe hoor
met blauw pluche in de tweede klas
en hij was nog op tijd ook!
want de afgelopen weken reed 91,4 % van de treinen weliswaar op tijd
dat stond in een artikel in de krant
maar die hebben beslist niet op "mijn lijntje" geturfd..

enfin.. vanmorgen ging het van een leien dakje
maar lang mocht de pret niet duren
er was een aanrijding met een persoon
ergens op "mijn lijntje"
en bruusk werden we de trein uitgebonjourd in amersfoort
in plaats van 08.35 uur was ik om 10.40 uur op mijn werk..
daar kan ik over mopperen
maar er was er ook eentje die morgen
die nooit meer ergens zou komen
door die aanrijding

van een collega hoorde ik dat het om zelfdoding ging
dat gebeurt helaas maar al tevaak.. zeker ook op "mijn lijntje"
maar liefst twéé beruchte plekken daarop

en het zet me aan het denken
over zelfdoding
is het laf?
want je ontloopt je problemen
en zadelt anderen met een berg verdriet en schuldgevoelens op
je kunt het ook egoïstisch noemen
maar ik denk dat degeen die het 'doet' er werkelijk van overtuigd is dat hij/zij anderen tot last is
en dat niet meer wil zijn..
de wereld een dienst bewijzen door er niet meer te zijn
is dat egoïstisch?

.. en hoe diep ongelukkig moet je je voelen om tot zoiets over te gaan..
dat je werkelijk geen uitweg meer ziet
ik kan me dat niet voorstellen
eigenlijk

er is naar mijn mening ook wel moed voor nodig
om zoiets te doen
het besluit te nemen
om dood te durven gaan
om eruit te stappen
het moment te kiezen en daarop wachten
maar of je het daarom moedig kunt noemen?

ik kan er niet over oordelen..
wat is laf.. wat is moed.. wat is egoïsme



ik heb te doen met de machinisten die iets dergelijks overkomen is
die zien het aankomen
maar kunnen niets doen
vreselijk
de conducteurs die de trein uitmoeten
om te kijken wat er gebeurd is
brr
beseft iemand die zich voor de trein besluit te werpen zoiets wel?
het is niet alleen de familie die iets aangedaan wordt
ook het treinpersoneel
okee.. gevaarlijk beroep.. en het hoort erbij wordt er dan gezegd
maar geen enkele machinist wordt opgeleid om mensen dood te rijden
of kiest juist dáárom voor dat beroep

mijn vertraging behelsde twee uur
dat weegt echter op geen enkele manier op tegen het leed dat veroorzaakt is



toch blijf ik een forens
morgen stap ik weer op mijn treintje
naar mijn werk
en ik hoop zonder vertragingen aan te komen


zijn we eigenlijk niet allemaal treinreizigers
opgestapt op onze levenstrein?