vrijdag 15 november 2013

zieleroerselen en gedachtespinsels

zieleroerselen en gedachtespinsels

nooit leeg, mijn hoofd
ik denk altijd wel ergens aan

ik vraag wel eens aan iemand die even stil voor zich uit kijkt
waar denk je aan
oh.. niks eigenlijk..
en ik kan me dat niet zo goed voorstellen
kun je aan niks denken?
volgens mij niet..

en zeker als ik dingen heb meegemaakt die emotioneel belasten ofzo
deftig benoemd hihi
maar ik bedoel onenigheden enzo
of
erge dingen die er op de wereld gebeuren
of
het alphaweekend laatst
of
dingen die ik over andere mensen hoor en die ik niet snap
überhaupt het feit dat ik dingen niet snap!

dat ebt nog heul lang na in mijn hoofd
ik wik en ik weeg en ik draai en ik denk
moe word je er soms van haha


alpha
als ik nu een appel pak: hoe zàt het nou ook weer met dat appeltje?
en dagenlang gedacht: wat jammer dat ik niet durfde
mja
niet in het midden willen staan
nou ja zitten 
maar ook: eng.. want wat gaat er dan gebeuren?
met mij?
ik wil het wel en ik wil het niet.. of toch wel?
daarentegen voel ik sowieso dat er aan me gewerkt wordt
en op de àvonden van de alpha buitelen er zóveel gedachten door mijn hoofd
ik luister
ik wik en ik weeg en ik draai en ik denk
en ga met een vol hoofd naar huis

muziek
getallen
woorden
songteksten

alles triggert een connectie

goodnight saigon op de radio..
en ik zie met een dikke keel die jonge gastjes vol vertrouwen naar vietnam vertrekken
en kapot gemaakt worden daar
and we will all go down together
brr
wat een zinloos gedoe toch altijd, oorlog
of
bij het op volgorde leggen van documenten het getal 01492 tegenkomen
columbus.. amerika.. wat een moed..
en indianen die eigenlijk geen indianen horen te heten

never a dull moment dus eigenlijk 

soms denk ik
hoe komt dat nou?

misschien wel omdat ik nooit heb kunnen delen wat me bezighield
als kind niet
als puber niet
en ook in mijn volwassen leven niet
geen luisterende oren enzo
en nu ben ik het misschien wel een beetje verleerd
nu dat die oren er wel zijn, van verschillende kanten
ik ben het niet meer gewend
denk er niet aan dat het kan
ben ik nou de enige die zo is?
of hebben anderen dat ook?

dat geeft wel soms eens een eenzaam gevoel
tussen alle mensen
maar ook dat went 

en eerlijk is eerlijk:
het heeft ook ontegenzeggelijk voordelen!
ik vind het absoluut niet erg om ergens alleen naar toe te moeten
naar een stad of naar een museum of een beurs
nieuwe (of oude) dingen bekijken
marktje doen
tuurlijk: samen is leuker, gezelliger
maar alléén is beslist geen probleem!
slenteren
kijken
opnemen
en denkerdedenk

ben ik nou de enige die zo is?
of hebben anderen dat ook?








woensdag 20 februari 2013

stofjes

mijn lijf doet het niet meer zo goed
er is een stofje dat ik niet meer zo goed aanmaak.. niet meer voldoende
dat was al een heel poosje zo, maar dat wist ik nog niet
ik voelde me gewoon niet zo lekker
niet zo fijn.. niet lekker in mijn vel enzo

ik denk dat het wel een aantal jaren geduurd heeft voor ik erachter kwam
iedereen heeft wel es wat toch?

wat blijkt nou
er is een mogelijkheid om dat stofje aan te vullen
gelukkig zijn er heel veel mensen die dat stofje niet meer zo goed aanmaken
en gelukkig maken die gebruik van de mogelijkheid om het aan te vullen
geen taboetje erop
ik bedoel
ik heb overgewicht.. daar komt het vast door
eigen schuld
bovendien: als ik goed mijn best doe en ga lijnen, dan gaat dat overgewicht er wel af
en maak ik dat stofje beter aan
en heb ik die aanvulling niet nodig
dus mja
waarom zou ik dat stofje nemen?
per slot van rekening doe ik het mezelf aan
genoeg mogelijkheden om te zorgen dat ik me wèl beter voel
door af te vallen
gezond te eten
op mijn koolhydraten letten

maar ja
het is toch wel heel fijn dat er knappe meneren en mevrouwen dat stofje na hebben kunnen maken
zodat ik het kan gebruiken
en ik me stukken beter voel!

dat zou eigenlijk voor alle stofjes en voor iedereen moeten gelden

stofje te weinig aanmaken?
 fijn dat er aanvulling is, in plaats van te moeten martelen om het zelf voor elkaar te boksen, terwijl je op je klompen aanvoelt dat dat toch niet gaat lukken

want eerlijk is eerlijk, dat probeerde ik al veel te lang
dat gaat echt nie meer lukken nie!
misschien later, als ik groot ben

de moraal van dit verhaal?
mag je zelf invullen…

owja.. mijn stofje heet insuline
..heb jij ook een tekort-stofje??

dinsdag 9 oktober 2012

herfst

zondagmiddag weer 'es een keertje lekker door het bos gebanjerd
wat is het toch prachtig
en wat ben ik blij 
en dankbaar
dat ik daar zo dichtbij mag wonen
en ervan mag genieten 
ik had natuurlijk mijn fototoestel bij me
heb me suf gekiekt
ben ook  lekker voorspelbaar op zoek gegaan naar paddestoelen
nou
die zijn er te over hoor!











zondag 26 februari 2012

brrr

.. en toch kan ik het niet laten
moet er steeds aan denken
aan friso, die onder die lawine terecht gekomen is

.. wat gaat er door iemand heen
als je bedolven wordt door sneeuw
en je kunt er niet uit
waar denk je aan?

aan je geliefden? 
aan het feit dat je niet wegkunt?
aan de reëele mogelijkheid dat je gaat sterven?
 wat gaat er door je heen?

en dan mabel
en de kindjes
kindjes met een pappa
die slaapt
maar niet wakker wordt
hoe leg je dat uit?

kan hij wel horen wat er gezegd word?
of niet? is er nog besef maar kan hij niet reageren?

toen mijn moeder al dagenlang in coma lag
reageerde ze nergens op
soms leek het of ze keek
ons nakeek
maar omdat ze niet reageerde op vragen
wisten we het niet
en eigenlijk dacht iedereen
dat ze "weg" was
 
op een dag stond ik bij  haar
alleen
mam, zei ik.. knijp eens in mijn hand
en ze deed het
ik was blij en geschokt
ze wordt misschien toch nog wakker dacht ik 
mamma.. toe.. doe je best
ga beter worden
ik wil dat je deze baby ook vast kunt houden
kunt zien.. kunt meemaken
(ik was 4,5 maanden zwanger van de jongste)
mam.. doe het nog eens 
andere woorden gebruikend
en ze kneep nog eens
ik weet het zeker
maar niemand geloofde me
nee joh.. zeiden ze
dat kan niet
want als wij vragen doet ze niks
maar ik ben niet gek
tot op heden weet ik het zeker
misschien sliep ze wel, die andere keren
of lukte het toen niet
 
 ik koester die momenten
het laatste contact
want ze is niet meer wakker geworden
een aantal dagen later overleed ze
dag mam
ik hou van je

en nu.. friso
wat weet hij nog.. hoort hij nog wel dingen?
en beseft hij dingen
maar zit hij opgesloten in zijn lijf
wil hij reageren maar kan hij niet
of is het besef helemaal weg?
waar zit dat eigenlijk?
het jij? 
dat wat je een persoon maakt?

we weten zo ontzettend veel
ook van de hersenen enzo
maar toch
waar het op aan komt
dat weten we niet.. ongrijpbaar


 

woensdag 1 februari 2012

gisterenmorgen...

..had ik het strakke plan om met de fiets naar het station te gaan.. 
maar er lag een minilaagje sneeuw
nou is het geval dat ik een bochtje moet nemen van een asfaltwegje naar een klinkerstraatje
en dat is in zulke gevallen spiegelglad
nu is het gevaar van heupen breken op mijn leeftijd (ahum!) natuurlijk ont-zet-tend groot! 
..dus besloot ik met mijn nieuwe bolide te gaan
die  heb ik afgelopen zaterdag gekocht
nadat mijn vorige bolide een week daarvoor overleden was
..lekke remleidinkjes.. 
niets meer aan te doen..
:(
gisterenmorgen dus sleutel erin, starten, en..............
jaaaaaaaaaa 
..in één keer! 
..dat was ik niet meer gewend! 
ik moest altijd met gekruiste vingers afwachten of-ie het deed
..of dat ik de accu na twee keer proberen leeghad
o.0
maar deze.. starten-rijden
mijn vorige auto was met regelmaat starten-lopen
omdat díe het vaak niet deed
mocht ík gaan lopen


je snapt
met deze diepvriestemperaturen
ben ik erg blij met mijn nieuwe autootje
nu nog een naam
het is een japannerinnetje
ideetjes? iemand?


zondag 22 januari 2012

uit-waaien

terwijl wij uitwaaiden áán zee
waaiden de  zeesterren uít zee