.. en toch kan ik het niet laten
moet er steeds aan denken
aan friso, die onder die lawine terecht gekomen is
.. wat gaat er door iemand heen
als je bedolven wordt door sneeuw
en je kunt er niet uit
waar denk je aan?
aan je geliefden?
aan het feit dat je niet wegkunt?
aan de reëele mogelijkheid dat je gaat sterven?
wat gaat er door je heen?
en dan mabel
en de kindjes
kindjes met een pappa
die slaapt
maar niet wakker wordt
hoe leg je dat uit?
kan hij wel horen wat er gezegd word?
of niet? is er nog besef maar kan hij niet reageren?
toen mijn moeder al dagenlang in coma lag
reageerde ze nergens op
soms leek het of ze keek
ons nakeek
maar omdat ze niet reageerde op vragen
wisten we het niet
en eigenlijk dacht iedereen
dat ze "weg" was
op een dag stond ik bij haar
alleen
mam, zei ik.. knijp eens in mijn hand
en ze deed het
ik was blij en geschokt
ze wordt misschien toch nog wakker dacht ik
mamma.. toe.. doe je best
ga beter worden
ik wil dat je deze baby ook vast kunt houden
kunt zien.. kunt meemaken
(ik was 4,5 maanden zwanger van de jongste)
mam.. doe het nog eens
andere woorden gebruikend
en ze kneep nog eens
ik weet het zeker
maar niemand geloofde me
nee joh.. zeiden ze
dat kan niet
want als wij vragen doet ze niks
maar ik ben niet gek
tot op heden weet ik het zeker
misschien sliep ze wel, die andere keren
of lukte het toen niet
ik koester die momenten
het laatste contact
want ze is niet meer wakker geworden
een aantal dagen later overleed ze
dag mam
ik hou van je
en nu.. friso
wat weet hij nog.. hoort hij nog wel dingen?
en beseft hij dingen
maar zit hij opgesloten in zijn lijf
wil hij reageren maar kan hij niet
of is het besef helemaal weg?
waar zit dat eigenlijk?
het jij?
dat wat je een persoon maakt?
we weten zo ontzettend veel
ook van de hersenen enzo
maar toch
waar het op aan komt
dat weten we niet.. ongrijpbaar
