t blijft me toch intrigeren.. dat heelal
Heelal mogelijk niet rond
Door: Germen | Geplaatst: 9 sep 2010 | Trefwoorden: Feature, Kosmologie, Natuurkunde, Ruimtevaart, Wetenschap | Volg reacties via RSS 2.0 |
Slecht nieuws voor Hawking. Van de bestaande kosmologische theorieën blijkt steeds minder te kloppen.
De momenten dat je een artikel leest en dat het lijkt alsof je een hallucinatie doormaakt – alsof de grondvesten van je bestaan totaal op zijn kop staan - zijn uiterst zeldzaam. Vanmorgen was het zover. Al langer is bekend dat de waarden van de fijnstructuurconstante alfa, een getal dat aangeeft hoe sterk de elektromagnetische kracht is, variëren met de afstand en mogelijk ook met de tijd.
Dark flow en alfa op hol
Nu zijn er twee ontdekkingen gedaan die als ze samen worden gevoegd leiden tot een gevoel dat nog het meeste weg heeft van een totale mentale aardbeving.
Wat is de gemeten variatie precies?
De verschillen in alfa zijn klein: ongeveer een honderdduizendste deel in beide richtingen. De verdeling van afwijkingen van alfa in beide richtingen lijkt volgens de onderzoekers op het veld van een staafmagneet. De aarde ligt precies in het midden, wat mede zou verklaren waarom hier leven is ontstaan. Als alfa vier procent groter zou zijn geweest, had zich in sterren geen koolstof kunnen vormen – het element dat de grondslag vormt voor het aardse leven.
Gevolgen voor natuurwetten
Alfa is een getal zonder eenheden er achter, ongeveer gelijk aan 1/137. Als alfa kan veranderen, betekent dat dat ons hele SI-stelsel met eenheden zoals de meter, de kilogram en de coulomb, niet fundamenteel is en dat het door natuurkundigen geliefkoosde standaardmodel rijp is voor de sloop. Geen wonder dus dat de meeste fysici niet blij zijn met deze resultaten en denken dat systematische meetfouten de oorzaak zijn. Een comfortabeler mogelijkheid – ook deze is stevig slikken voor veel natuurkundigen – is dat er meer, verborgen dimensies bestaan, een soort hyperspace. Sommige varianten van de snaartheorie en andere kosmologische theorieën in ontwikkeling veronderstellen extra dimensies. Dit zou goed nieuws zijn – zo ontdekken we nieuwe krachten, nieuwe deeltjes en misschien zelfs andere heelallen.
Gevolgen voor de kosmologie
Tot nu toe is door wetenschappers aangenomen dat ons heelal een vierdimensionale bol is, een hypersfeer. Deze asymmetrie slaat dit beeld aan gruzelementen.
Onze eigen verre toekomst
Voor inwoners van dit heelal ziet het er volgens de gangbare theorie in de verre toekomst somber uit. Over enkele tientallen miljarden jaren wordt alles groter dan een elektron in dit heelal uit elkaar gerukt door de donkere energie. Door deze ontdekking komt er verandering in dit beeld. Blijkbaar is het heelal niet overal hetzelfde. Hopelijk kunnen onze verre nazaten toch nog een veilig plekje vinden om onze stommiteiten te herhalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten